قلب من در شهر چشمان شما جامانده است ،قدر یک شب هم شده از او پرستاری کنید...
فقط دو  روز باهم بودیم و بعدش هم رفت .بعد از یه روز این پیامک رو برام فرستاد .وقتی  خوندمش بغضم گرفت .هم واسه دلتنگی که براش دارم هم ...
کاش همه آدمها این قدر برای ثانیه هایی که با دیگران بودن یا لااقل لحظاتی که خودشون رو تو فکر دیگری جا کرده بودن ارزش قائل بودن که  بعد از  رفتنشون این پیام رو می فرستادن .هر چند که اون موقع صندوق دریافت گوشیم پر میشد از این نوشته. دیگه تصمیم گرفتم به هیچ کس ، هیچ کس ، هیچ کس  و هیچ کس دل نبندم حتی اگه بیاد و بهم بگه ...
همیشه میگن چشمها و نگا ه های آدمها دروغ نمیگه اما من مطمئنم که حتی نگاه و چشم ها هم دروغ میگن .اونم از نوع خیلی بزرگش ...