میگن عالم بی عمل به چه ماند؟ به زنبور بی عسل. اما کاش کار به همین بی عمل بودن ختم می شد.امان از روزی که عالم بد عمل شود.
نمی دونم بگم متاسفانه یا بدبختانه عالمان بی عمل زیادی رو میشناسم .البته اگه عالم رو کسی معنی کنی که چیزی رو میدونه ،دیگه به کار ما نمیاد چون منظور من در اینجا کسانی هستند که خودشون رو طلایه داران حرکت مذهبی می دونند و به قول خودشون مردم را راهبر هستند. شدیدا با این که با یه مشت خروار رو مقایسه کنی مخالفم اما بعضی جماعت ها با یه نفر هم مورد قیاس قرار می گیرند و ...
بین اون عالمان بی عملی که گفتم ؛ لباس روحانی پوشان (لیاقت نام زیبای روحانی رو ندارن)زیادی رو می شناسم که  اهل دل هستند یا به عبارتی اهل دود و دم هستند .حالا چرا و چطور روشون میشه این لباس رو بپوشن و اون کارها رو هم انجام بدن و تازه دیگران رو هم موعظه کنند که چنین و چنان کنید .حالا خدا خیرشون بده این کارها رو تو پستوهای خونه هاشون انجام میدن .اما حالم به هم میخوره از شیخ لباس به تنی که تو خیابون سیگار میکشه .دلم میخواد برم بزنم تو دهنش .اما باز صد رحمت به این .دیروز یه چیزی شنیدم که هنوز نتونستم باورش کنم .یه لباس روحانی پوشی رو اسما می شناختم که تو همین شهر ما هست .از اهل دل  و دود و دم بودنش شنیده بودم اما حاج آقا به این راضی نشده .معتاد شده .کاش معتاد به همین چیزهای معمولی می شد .نه خیر؛ حاج آقا کراکی شده .یه کراکی به تمام معنا. با همون لباس هم تو خیابون تلوتلو می خوره .زندگیش به گند کشیده شده و معلومه آخر عاقبت یه معتاد کراکی چیه .فقط دعا میکنم موقع مردن اون لباس تنش نباشه .اون لباس مقدسه ...